Zet jij jezelf ook schrap?

Ik zie haar aan komen lopen, voetje voor voetje schuifelend. Ze is nu bijna 86 jaar en komt al vele jaren om de 6 a 8 weken voor een massage van haar benen, want ze voelt zich er goed bij. Zoals ze altijd zegt: na een massage kan ik er weer tegenaan. Ze had een druk leven, groot gezin , hielp mee in het eigen bedrijf en doet nu nog steeds ook nog vrijwilligerswerk. Ze hersteld kleding.

Deze mevrouw is echt iemand die altijd maar doorgaat. Zelfs nu nog op deze leeftijd. Ja ik kan het best doen zegt ze dan, tijd zat. Toen we elkaar leerden kennen stond ze nog vol in het leven. Nu wordt haar wereldje steeds kleiner, er vallen steeds meer dingen voor haar weg. Inmiddels is ze weduwe geworden, en is ze geconfronteerd met de ziekte kanker. Ze kan niet meer zelf autorijden en wordt door haar zoon steeds gehaald en gebracht. Op mijn aanbod om bij haar thuis te komen zegt ze heel gedecideerd: nee hoor, ik vind het fijn om hier te komen. Even weg uit huis, even een andere omgeving. En dat is ook precies zoals ik haar heb leren kennen, linksom of rechtsom altijd proberen om zo lang mogelijk zelfstandig te zijn en voor zichzelf te zorgen.

Stevig staan zodat je niet omvalt
Als ik vraag hoe het nu met haar gaat zegt ze: ja ik kan wel merken dat ik iets ouder wordt. Mijn benen willen niet altijd meer wat ik wil. Ik wil gewoon doorgaan niet bij de pakken neerzitten maar dat lukt me de ene keer beter als de andere keer. Soms krijg ik ineens zo’n pijnscheut in mijn been.
En dan kan ik niet verder dan moet ik wel stoppen. Hoe kan dat toch?

Ik vraag haar daarop naar de dingen die er de laatste jaren in haar leven zijn geweest. De kanker met de hele nasleep van behandelingen, het overlijden van haar man etc. Als er veel dingen in het dagelijks leven zijn, of in het verleden zijn geweest, die veel aandacht en zorg van je vragen dan zet je jezelf schrap! Je gaat stevig staan zodat je niet omvalt! En dat kan dan echt in je benen gaan zitten. Dan worden jouw benen extra belast! Er komt niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk meer druk en kracht te staan op je benen.

Speldenprikken en/of tintelingen
Soms heb je niet in de gaten dat je alleen maar aan het doorgaan cq.overleven bent. Je wil maar doorgaan, niet stil staan bij wat er is geweest of op dit moment is. Daar ben je jezelf echt niet altijd bewust van. Maar dit kun je wel voelen doordat je klachten krijgt. Als je al spataderen hebt maar nog geen klachten had, zullen deze nu vaak wel naar de oppervlakte komen. Je krijgt van die pijnscheuten door je benen. Niet constant, maar af en toe van die speldenprikken. Of soms tintelingen. Net alsof je benen willen zeggen, wacht even, even stilstaan ik wil even bijkomen.

Spanning vloeit weg
En dat is precies wat er gebeurt tijdens een beenmassage. Je benen kunnen even bijtanken. De doorstroming komt weer op gang, waardoor de spanning weer weg kan vloeien. Je benen voelen weer lichter want je torst niet al die extra zwaarte en druk meer met je mee. Je benen komen tot rust. En niet alleen je benen, het werkt door in je hele lijf.

Hoe is dat voor jou? Dragen jouw benen ook de last van de zorgen uit jouw leven?
Voel maar eens heel bewust bij jezelf: als je je schrap zet dan span je al je spieren aan, elke vezel in je lijf doet mee. En laat daarna alles eens los, voel je het verschil?